ATIKLARLA NELER YAPTIK NELER J

      

         Bir gün önce paylaşmış olduğum, “Her gün bir yeni bilgi, bir yeni farkındalık.” başlığı altında bir farkındalığa dikkat çekmek istemiştim. Atıklar… Atık malzemelerimizin ne kadar önemli olduğu, nerelerde kullanıldığı hakkında çocuklarla geçen haftaki dersimizde konuşmuştuk. Bu hafta, atık malzemeler ile kendi materyallerini yaptılar. Mutlu çocuklar, hayal güçleri ile harikalar yarattılar. J

        Yiğit, atık malzemelerde bir Çin Seddi yaptı. Çin Seddinin yapımında, yumurta kolisi, karton kutu, kullanmadığı askerlerini kullandı.

       Mehmet ise ilaç kutularından, renkli kâğıtlardan bir robot yaptı. Mehmet, Bilim Çocuk Dergisinin 204. sayısında var olan robottan esinlenerek çalışmasını yaptı.

      Ada, ilaç kutusunu renkli kâğıt ile kaplayarak bir plastik şişe kapakları kumbarası yaptı. Kumbaranın içini plastik şişe kapakları ile doldurdu. Sınıfta yapılan paylaşımlarda, “bir tekerlekli sandalye için 250 kg şişe kapağı gerekmektedir.” farkındalığından esinlenerek çalışmasını yaptı.

Naz ise bir kukla yaptı. Kuklayı yapmak için, tahta kaşıktan, oyuncak gözlerden, kurdeleden, renkli kâğıttan ve ayakkabı bağından yararlandı. Naz’ın kuklasını konuşturarak bilgi paylaşımı yapabileceğimizi belirttim. Materyal olarak kuklaların çocukları eğlendirdiğini düşünmekteyim. Dersi düz anlatmak yerine kuklaları konuşturarak dersi, çocukların gözünde ilginç hale getirebiliriz.

Sınıftaki diğer öğrenciler de tuvalet kâğıdı kartonundan kamera, şişe kapaklarından robot, ilaç kutusundan kalem tasarladılar. Burada öğrencilere, materyalin sağlam olmasının, kullanılır olmasının söylenmesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü, dersimizde bazı öğrencilerin çalışmalarının bir parçası ya sunum sırasında düştü ya da geliştirdiği materyal kullanılamadı. Her şekilde onların yaptığı çalışma bizim için çok değerli. Yeter ki yapmak istesinler ve biz de onlara destek olalım. Ben dilini kullanarak, “Çalışman benim için çok değerli, şu kısmına da dikkat edersek daha güzel olacak.” gibi cümleler ile ışıklarını söndürmeyelim, derim. Hadi o zaman mutlu çocuklara… J