AKDENİZ KARADENİZ KARNELERİ İSTERİZ... Mİ? ANNE KARNEMİN HEPSİ: LİKE... MI? 

         Günaydın. Bugün ne güzel bir gün değil mi? Heyecandan yerinde duramayan kalplerin günü. J Hepimiz karne heyecanını ya tattık  ya da hala tadanlar (miniklerimiz,gençlerimiz) var. Hele ki ilkokul çocukların dünyasında karnelerin yeri bambaşka. İlkokul yıllarıma dönüyorum ve karne gününü, karnemi herkese gösterme çabalarım, çırpınışlarım aklıma geliyor, sonra da yüzümde beliren bir tebessüm. Bunları sadece ben yaşamamışımdır herhalde. J Hadi, şimdi herkes dönsün bakalım bir ilkokul yıllarına. J

          “Karne” ismini duyduğum zaman beynim hemen şu dört cümleyi ve anılarımı bana izletiyor: “Akdeniz Karadeniz, karneleri isteriz!” sınıfta güm güm sesler, sıralara vuran, öğretmenini bekleyen, gülüşen öğrenciler, sen ne bekliyorsun, diye soran arkadaşlar. J Özledim sanırım, hem de ÇOK. Çocukluğumu, anneme, babama götürdüğüm karnemi, tabii ki, en önemlisi, karneden sonra gelecek hediyeleri. :) Teknoloji çağının z kuşağı çocukları, şimdi karneye nasıl bakıyorlar dersiniz? Sosyal ağa verdikleri önem ve teknolojiyi avuçlarının içi gibi bilen bu kuşak : “Anne karnemin hepsi: like!” diyebilir sizlere, şaşırmayın. :)

        Ben de şimdi :) filmin izleyici olmuş, öğrencilerin sevincini, heyecanını izliyorum. Buradan çok tatlı görünüyorlar. Karne alan, size başarısını göstermeye çalışan çocuklarınızı, karnesi ne olursa olsun şu an çocuk olduğu için ve kendi gelişimden dolayı elinden gelenin en iyisini yaptığını düşünerek,  başarısını takdir edin. Onların benlik algısına da mutluluğuna da kocaman bir destek bizden.  Hadi o zaman bugün mutlu çocukların günü.:)