BİR KİTABIN, BİR ÖMÜR HATIRI                                                                            VARDIR…

zaman makinasında bir “sHRÖDiNGER’iN KEDiSi”… İletişimsizliğimizin kurtarıcısı, her YENi PENCEReMiZiN DESTEKLEYİCİSİ: KiTAPLARıMıZ…

         Kitaplar hayatımızda en iyi dost, tarifsiz bir özgürlük, açılan her yeni penceremizin destekleyicisi…

         Kitap okumayı deli gibi seven bir insan nasıl bloguna kitap paylaşımları yapmaz, dedim ve açılan her yeni penceremizin destekleyicisi canım dostlarımıza blogumun başköşesinde yer vermeye karar verdim. “Öğrenmenin Gizemi” nin olmazsa olmazı, can damarı kitaplarımızı hep birlikte okuyalım, paylaşalım ve paylaştıkça ruhumuzu sevindirelim.J

         Kitapevlerine gitmek, rafların arasında dolaşıp, kitaplara dokunmak; “En sevdiğim yazarın yeni kitabı çıkmış mı çıkmamış mı, okumadığım kitabı var mı?” diye atmaca gibi rafların arasında dolaşmak... Tarif edilemez bir mutluluk, benliğimin en özgür hali... “Beni burada bırakın, ben burada yaşarım.” misali saatlerim geçer bazen… Dışarıda beni bekleyen bir arkadaş varsa eğer… Manzara az çok belli aslında. J

Daha önce hiç kitabını okumadığım bir yazarın kitabını elime aldığımda: "Acaba bu kitap bana bir pencere daha açar mı? Bu kitabı aldığımda hayatımda bir farkındalığa ışık tutacak mı?" diye iç konuşmalar da yaparım. Eğer bir kitabı gözüme kestirdiysem ve bana bu soruları sordurduysa ilgimi çekmiş demektir. O halde şimdi kitabı inceleme zamanı. Hemen arka kapağını okumaya başladım bile. :) Sonrası ise kitabın ikinci sayfasındaki bilgiler.  Kitap, ne zaman basılmış, yayınevi kim, basım yeri nerede, varsa resimleyeni kim? Editörlüğünü kim yapmış? Anlayacağınız orada kitabı ayaküstü bir okudum. J

Evet, şimdi işin en heyecanlı yeri, rafların arasında yeni ülkelere, yeni hayatlara dâhil olma zamanı. J Zaman makinesinde bir geçmişe, bir geleceğe Schrödinger’in Kedisi misali zaman ve mekânları aşıp hikâyenin başkahramanı olduğum an! Hem kahraman hem okuyucu hissine kapılmam. “İşte! Bu kitabı iyi ki almışım.” demenin tarifsiz hazzı… J Hayatıma, iletişimime bir farkındalık daha kattığı için gidip yazarıyla tanışma isteğim hemen birinci sıraya geçer. Böyle yazarlar hep var olmalı ki biz kitap kurtlarını da doyursun, mutlu etsin.

Bence en ulvi işlerden birini icra edenler de yazarlardır. 21. yy’ın en yaygın ve tedavisi zor hastalığından birinin iletişimsizlik olduğunu düşünürüm. “Bir roman okuyarak insanlığı kurtarabileceğimizi biliyor muydunuz?”  Araştırmalara göre roman okuyan insanların empati kurma becerilerinin çok fazla olduğu ve bu nedenle iletişimlerinin daha olumlu olduğu gözlenmiş.* Bir kitap, bize seslenebiliyorsa , okurken içerisinde kendimizi bulabiliyorsak, karakterin gözünden hikâyeye dâhil olabiliyorsak, kitap deyip geçmemek lazım! Diyeceğim o ki: “Bir kitabın, bir ömür hatırı vardır”…

Bugün blogumda, severek okuduğum bir kitabı sizinle paylaşmak istiyorum. Hadi gelin, Bayram’ın sarı Mercedes’i ile seyahat edelim, dünyaya bir de Bayram’ın gözünden bakalım: Adalet Ağaoğlu’nun kaleminden Fikrimin İnce Gülü…

**Roman okuyan insan ve diğerleri.

http://kitaplikkedisi.com/guzelseyler/roman-okuyan-insanlar/